Jedno z moich ulubionych zdjęć. Wracamy na ten taras widokowy za każdym razem, gdy odwiedzamy Snowdonię

Było już kilka postów ze Snowdonii, w tym ten epicki, z naszego przejścia w czerwcu 2016 Devil's Kitchen (jeśli jesteś ciekawy co to i gdzie to - zerknij tutaj I KONIECZNIE NA UPDATE Z 2024 TUTAJ)

     Dzisiaj wspomnienie z 2014 roku. Jedna z naszych ulubionych wycieczek, obfitująca w przygody, mimo słabej pogody. (Nawet nie czuję, kiedy rymuję joł! :P)
Stosunkowo zimno, wilgotno, a wręcz deszczowo. Przetarty dolny plastik na rondzie, uszkodzony visor od kasku, problem z noclegiem, brak zasięgu Google Map... Sporo tego było! Swoją drogą - ta wyprawa nauczyła nas, że W GÓRACH NIE MA JAK TOM TOM, bo zwyczajnie nie działa GPS w telefonie i Google Mapami można podetrzeć sobie zadek :P
Do tego nie mieliśmy ani motocykla turystycznego (nasze tyłki po zaledwie 2 godzinach jazdy po prostu były zdrętwiałe i obolałe, a dzień później - witajcie zakwasy!), ani ubrań na taką pogodę. Dysponowaliśmy ścigaczem Yamaha R6 i letnimi, przewiewnymi, skórzanymi kompletami na bajka... Ale i tak to kochaliśmy, kochamy i kochać będziemy! :)
Same zdjęcia z telefonu, w dodatku w średnich warunkach pogodowych, ale i tak za każdym razem, jak je oglądam, to cieszy mi się micha. Tak. Nie uśmiecham się, nie odpływam, nie zapodaje uśmiechu numer trzy etc.  Po prostu - cieszy mi się micha. Tylko tyle i aż tyle! :)

KTM - zawsze miałam do nich słabość ;P

Nasze stare kaski - mój Shark i Marka Arai, który przeżył baaaardzo dużo, aż trzeba go było sklejać celem reanimacji szybki ;)

Poziomeczka :D

Raz w życiu zjadłam... i nigdy więcej! English breakfast w tradycyjnym wydaniu - wszystko z głębokiego tłuszczu, na śniadanie... FUUUJ! Nie wiem, jak to może być takie fajne dla Anglików...

no i trzeba było posklejać... ;)

Znajdź mewę :)

Tradycyjny brytyjski take away - fish & chips (ryba z frytkami)

Te białe punkciki to owieczki! :)